౧
ఆ కళ్ళు రెండూ--
తియ్యని సంగతులన్నీ దాచుకున్న
తేనెతుట్టల్లా
చరిత్రపుటల్లో ఇమడలేని
నగ్నసత్యాలేవో ఒంపటానికి సిధ్ధం
౨
రవీకౌముదుల జుగల్బందీ విన్యాసానికి
నీ జమిలినేత్రాలు వేదికయ్యాయనుకుంటా
నలుపు నచ్చిందీ అప్పుడె
చీకటిని చుట్టుకున్నదీ అప్పుడే
నాలోంచి నీలోకి మకాం మార్చిందీ అప్పుడె!
౩
కళ్ళంతా నన్నెప్పుడూ నింపుకుని ఉంటావేమొ
పరువాల పొంగుతో పోటీపడుతుంటాయి
అందుకే నిన్ను సైకతశ్రోణీ అని పిల్చుకునేది
౪
మనసు మౌనగీతాలన్నీ
ఆ కనురెప్పల నిశ్శబ్ద తబలాలో విస్పష్టమే!
ప్రేమంతా, ఆ కళ్ళలోనే గూడుకట్టుకుని
కథలన్నీ పేర్చుకుంటున్నట్టు...
౫
ఈ అందమైన గిరడకళ్ళకి
వాకిట తలుపుల్లా ఆ రెప్పలూ,
అల్లల్లాడుతూ అవిచెప్పే ఊసులూ
అన్నేసి సీతాకోకచిలుకలు ఆ కళ్ళనుంచి
ఎగరటం చూసుంటే డాంటే ’ఇన్ఫర్నో’ మానేసేవాడేమొ
౬
ద్వారబంధాలకు ముగ్గులేసినట్లున్న
ఆ కనుబొమ్మల సౌందర్యలహరీ స్ఫురితం
రక్షకభటుల్లా ఆ పక్ష్మములూ
వాటి చివర్న తళుక్కున మెరిసే
వెలుగేదో కావ్యం రాయించకపోదు
౭
ఆ ఒక్క రెప్పపాటు కదూ నాకు ప్రేమ నేర్పిందీ!
౮
వెలుగు రెప్పలకింద దాక్కున్న
రాత్రంతా తాపత్రయమే
నీ కనుసన్నల కాంతినీడలో
రాసుకున్న ఈ అనుభవం
కవితౌతుంది కదూ
నీ కనుదోయి సాక్షిగా....
(ఓ ప్రేమ కవిత రాద్దామనుకున్నప్పుడల్లా ఆమె కళ్ళు వెంటాడుతూనే ఉంటాయి...ఇక తప్పించుకోలేక ఇలా!)
వాసుదేవ్ (03.శ్రావణం.12)
కదిలే కళ్ళలోని భావాల్ని,
ReplyDeleteఆ కళ్ళు వల్లించే వేదాలని,
ఆ భావాలను ఇంతకంటే బాగా మరెవరూ చెప్పలేరేమో!
చాలా బాగుంది శ్రీనివాస్ గారూ!
రెప్పపాటు ప్రేమను నేర్పింది...సూపర్...
మీ కళ్ళు కుడి,ఎడమలకు కదిలితే...
నా కళ్ళు ఓ పది సార్లు పైకి క్రిందికి కదిలాయి...
@శ్రీ
మీ సునిశిత పరిశీలనకు శ్రధ్ధగా చదివి మెచ్చుకున్నందుకు ధన్యవాదాలు శ్రీ గారు. మీ ఆదరాభిమానం ఇలాగే కొనసాగాలని కోరుతూ........
Deleteచక్కగా రాశారు, అభినందనలు.
ReplyDeleteహిరోషిమా మీద అణుబాంబు వేసిన రోజిది.
ప్రపంచశాంతిని కోరుకుందాం – యుద్దాలను వ్యతిరేకిద్దాం
అవును భాస్కర్ గారూ మునుపెన్నడూ అవసరం లేనంతగా ఇప్పుడు ప్రపంచానికి ప్రేమ అవసరం ఉంది. అదొక్కటే ఇప్పుడు ఈ ప్రపంచాన్ని రక్షీంచగలిగేదికూడా. హిరోషిమా దురాగతంపై గతంలో నాదొక కవిత ప్రచురింపబడింది.వీలువెంబడి దాన్ని ఇక్కడ పున:ప్రచురిస్తాను. కృతజ్ఞతలు
Deleteసర్, కవిత చాలా బాగుంది.
ReplyDeleteప్రేమ మీద కళ్ళు చెప్పే ఉహాలు బాగా రాసారు.
ధన్యవాదాలు ఫాతిమాజీ.అలాగే కళ్ళపై ప్రెమగా చెప్పే ఊసులు రాయాలనిపించి....
ReplyDelete