యుగాంతంలో యుగాది

ఖరమో, ఖడ్గమో
ప్రకృతో, వికృతొ
అంతా అవ్యయమె నాకు!

కాలం నా ముఖం మీదుగా
డొర్లుకుంటూ పోయింది
ఎన్నో వత్సరాలు,
ఎన్నో వసంతాలు
ప్రతీ ఉగాది అదే మిగిల్చింది
తీపి, చేదుల కలయిక

నా ఉనికి వెతుక్కూంటూనే
ఉన్నాను,
విలువల చిరునామా
కోసం వెతకని ఉగాదే లేదంటే
నమ్మండి.


అరవై ఏళ్ళ కిందట
ఇదే ఖరనామంలో పుట్టానని
అందరూ సంతసించారు.....

నా కూతురే కొడుకైంది
అప్పుడు అది ఆడబిడ్డని,
దాన్ని పురిట్లోనే ముగించేయాలని
తెలీలేదుబాబు!!

సెజ్‍లన్నారు, రింగ్‌రోడ్డులన్నారు
భూమంతా లాక్కునారు బాబూ
అంతా నామంచికోసమేనన్నారు
ఇదిగో
ఈ కడుపుమీదకొడితే
’ఉగాదిపచ్చడే బయటకొస్తాది మామా’
అని నా ఇల్లాలు గగ్గోలు పెట్టింది సుమా!!

పోన్లెండి, మీరెక్కడి కెళ్తారన్నా,
ఇది యుగాంతమని మీకూ తెల్సు!
ఈరోజు ఏ ఉగాదైనా
పేదవాడిదే గెలుపన్నా!

అదిగో నా క్కన్పిస్తోంది
ఎగిరే పళ్ళం
నాకు వేరే లోకముందని
అక్కడ ఈ తారతమ్యాలుండవని
అక్కడ ప్రతీరోజూ ఉగాదే!!
ప్రతీ వత్సరం ’ఖరమే’!